ԵՐԵՎԱՆ, 7 հուլիսի. /Նովոստի–Արմենիա/. Բալթիկ ծովի ափամերձ շրջանները վերջին հարյուր տարիների ընթացքում թթվածնի աննախադեպ կորուստ են ունեցել։ Այսպիսի եզրակացության են եկել ֆինն և գերմանացի գիտնականները։ Հետազոտությունը հրապարակվել է Biogeosciences ամսագրում, դրա մասին հակիրճ պատմում է Երկրի մասին գիտությունների եվրոպական միությունը, գրում է
Lenta.ru–ն։
Մասնագետները հայտնաբերել են, որ դեօքսիգենացման վերջին ժամանակահատվածը (թթվածնի կորուստ) Բալթիկ ծովում սկսվել է ոչ թե 1950–ականներին, ինչպես ընդունված էր կարծել նախկինում, այլ 1900–կաններում։
Միաժամանակ անթրոպոգեն գործոններով պայմանավորված պրոցեսները հատկապես ինտենսիվ են եղել 20–րդ դարի վերջում։
Նման հետևությունների են եկել հեղինակները, ուսումնասիրելով Արշիպելագի ծովի (Բոտնիկի և Ֆիննական ծոցերի միջև ընկած հատված) հատակից դուրս բերված չորսմետրանոց կերնը (լեռնային հանքաքարի տեսակ)։ Ուսումնասիրված նմուշը թույլ է տվել գնահատել թթվածնի տատանումները տարածաշրջանում վերջին 1.5 հազար տարիների ընթացքում։
Մասնագետները նշում են, որ անթրոպոգեն ազդեցությունը Բալթիկ ծովի ապաթթվածնացման հիմնական պատճառն է։ Գիտնականները խոստովանում են, որ, չնայած վերջին տարիներին մարդու ազդեցության նվազմանը, թթվածնի պարունակությունը ջրում գործնականորեն չի փոխվում։
Դրա պատճառը, ըստ մասնագետների, կլիմայի գլոբալ փոփոխությունն է։ Այս պայմաններում, ինչպես հայտնում են փորձագետները, ապաթթվածնացումը կարող է նվազեցնել անթրոպոգեն ազդեցության էլ ավելի մեծ կրճատումը։ -0-